Gittikçe kapitalleşen dünyamızda “Dünya Kadınlar Günü” olarak kutladığımız bu gün maalesef eşinize, sevgilinize çiçeklerle hediyeler alarak kutlanması gereken bir gün değildir. Bunun tam aksine kutlama değil bir anma günüdür aslında.

ABD’nin New York kentinde bir dokuma fabrikasında çok ağır çalışma koşulları, çok uzun iş günleri ve bunun karşılığında çok düşük ücretlere çalışan , koşulların her geçen gün daha da zorlaşması ile kadın işçilerin tahammül sınırlarının zorlamasıyla greve çıkmalarıyla başlayan acı bir hikaye aslında…

8 Mart 1857 tarihinde 40.000 dokuma işçisi greve başlamıştır. Bu grev esnasında polis işçilere saldırır ve onları fabrikaya kilitler. İşçilerin fabrikaya kilitlenmesinin ardından çıkan yangında, işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda çoğu kadın 129 işçi can verir.

Bu olaydan 53 yıl sonra, 26 - 27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka'nın Kopenhag kentinde düzenlenen 2. Enternasyonale bağlı kadınlar toplantısında Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihinde tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart'ın "Dünya Emekçi Kadınlar Günü" olarak anılması önerisini getirir ve öneri oybirliğiyle kabul edilir. 

Türkiye'de ise 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü ilk kez 1921 yılında "Emekçi Kadınlar Günü" olarak kutlanmaya başlandı. 1975 yılında ve onu izleyen yıllarda daha yaygın, ve yığınsal olarak kutlandı, kapalı mekanlardan sokaklara taşındı.

Yaşadığımız bu dünyada çalışan, üreten, emek veren tüm kadınlarımızın önünde saygı ile eğiliyor, yangında ölen işçileri minnetle anıyorum…